امروز از توي وبلاگ ارزشمند شهير به اين فيلم كوتاه رسيدم كه ارزش يك بار ديدن رو داره:



براي توضيحات بيشتر به خود وب‌سايت اصلي نويسنده مراجعه كنين و براي متن فارسيش هم مي‌تونين به همون وبلاگ شهير رجوع كنين.

تو اين آشفته بازار توليد تجاري علم، روش توهم‌انگاري زمين و زمان هم هم عجيب طرفدار پيدا كرده و هركسي كه كم مياره بلافاصله چند تا بعد از دنياي پيزري ما كم و زياد مي‌كنه و درجا ما رو مي‌بره زير سئوال كه تو توهم هستيم تا كماكان بتونه از بورس‌ها و بودجه‌هاي آينده و رونده ارتزاق كنه . اين مقاله رو داشتم مي‌خوندم و ديدم دانشمندان فيزيك كه تو كوانتوم كم آوردن و واسه حل مشكل، به روش تجربه‌شده پاك كردن صورت مسئله رو آوردن و اين‌دفعه ديگه صاف زدن يكي از چهارتا بعد ما رو چپه كردن:

زمان!

طرف معادلاتش جور نمي‌شده و كم‌كم صداي تامين‌كننده بودجه تحقيقات داشته در ميومده كه طرف براي جلوگيري از قطع روزي و شرمساري جلوي زن و بچه، زير آب زمان رو زده و مي‌گه اصلا چيزي به عنوان زمان وجود نداره و توهمي انساني است! با اين تعريف هم خوش و خرم چند تا گير كوانتوم رو خلاص كرده، خودش رو راحت كرده و ما رو ناراحت.

برادران به‌خدا يه نون خوردن انقدر ارزش نداره كه يه بعد از دنيا كم كنين. ما از كل دنيا يه مكان داشتيم و يه زمان. زمان رو كه دارين از ما مي‌گيرين. تو رو خدا مكان رو از ما نگيرين تا حداقل يه مترمربع از زمين خدا به ما برسه و جسدمون بوگند نگيره بندگان خدا اذيت شن.

التماس دعا