ديشب جاي همه دوستان خالي رفته بوديم كنسرت اركستر سنفوني تهران كه رهبرش آقاي رهبري، دستيار فون كارايان بود. از همه مهم‌تر اين كه سنفوني شماره 9 دورژاك رو مي‌زدن كه عشق منه. چيزي كه موقع شنيدن اين كار به‌نظرم عجيب اومد اين بود كه اين آقاي دورژاك چرا خط اين سازهاي زهي رو وسط يه آهنگ جدي انقدر خنده‌دار نوشته چون به‌محض اين‌كه سازهاي بادي شروع مي‌كردن، نصف سالن شروع مي‌كردن به خنديدن!!! بعد هم كه سنفوني 4 چايكوفسكي رو زدن هم ديدم اي بابا اين هم اين خط رو خنده‌دار نوشته!!!

پانوشت: اين مانچيني هم هنر نكرده با نوشتن آهنگ پلنگ صورتي! كافي بود مي‌اومد اين كنسرت رو مي‌ديد كه 10 جاش ده تيكه از اين آهنگ رو زدن اون هم شيش و هشت!