يه چند وقتي بود كه اين ساعت قديميم بازي در مي‌آورد و هر وقت كه حال مي‌كرد يه كم استراحت مي‌نمود كه موجب خراب‌كاري‌هاي بعضا ناجوري مي‌شد. مثلا با يه كسي قرار داشتم و هر نيم‌ساعت يه‌بار كه به صفحه‌اش نگاه مي‌كردم مي‌ديدم فقط 5 دقيقه جلو رفته (!) ما هم با خيال راحت مي‌نشستيم سرجامون تا اين‌كه طرف زنگ بزنه از وسط خيابون و هر چي فحش بلده و لياقت منه بهم بده تا اون موقع بفهمم كه ساعتم عقب مونده! بدبختي هم اينه كه كسي باورش نمي‌شد من تو سه ساعت 10 بار ساعتمو نگاه كرده باشم و نفهميده باشم كه تو اين مدت فقط 30 دقيقه جلو رفته!!! دو بار هم ساعت رو دادم نمايندگي سواچ كه چك كنن ببينن چشه كه فقط باطري عوض كردن و باز خراب بود. آخرش هم رفتم وب‌سايت رسمي سواچ ديدم اصلا اين ساعت تو ايران نمايندگي رسمي نداره و همه اين مغازه‌ها فله‌اي از دوبي مي‌خرن و با لنج مي‌يارن ايران مي‌فروشن و حداكثر قابليتشون عوض كردن باطريه (اون هم به‌شرطي كه بفهمن اين مدل چه سايز باطري بهش مي‌خوره!).

آخرش هم تصميم گرفتم اين بار يه ساعت Citizen بخرم ببينم اين يكي ديگه چه جوريه و چون از ساعت‌هاي اسپورت بيشتر خوشم مياد رفتم تو سري‌هاي Promaster گشتم. از طرفي چون هر وقت هم كه به كسي تو خارج زنگ مي‌زدم يا خواب بود يا سر كار گفتم از اين ساعت‌هايي بخرم كه وقت محلي چند تا كشور رو تو خودشون نگه دارن تا اون بدبختايي كه تو آمريكا، كانادا و يا استراليا بهشون زنگ مي‌زنم حداكثر تو حموم يا توالت باشن! آخرش هم رفتم اين موجود رو خريدم. نكته بامزه اين بود كه اين مدل رو تو آلبوم معرفي ساعت‌هاي Citizen نوشته بود Not Available in Iran و من هم كلي خوشحال كه آفرين اين مدل رو اين مغازه داره و طرف هم كلي باد كرده بود و شرح رشادتش رو مي‌داد كه: "آره... يارو نمايندگي خارج نمي‌خواست اين رو به من بده! يكي ديگه رو فرستادم به اسم يه كشور ديگه خريد!".

كمتر از نيم ساعت از چپ و راست كردن ساعت و خوندن دفترچه راهنماش نگذشته بود كه به يك واقعيت تلخ پي بردم و اون اين‌كه عقربه‌هاي آنالوگ اين ساعت توسط قسمت ديجيتاليش كنترل و تنظيم مي‌شه و بخش ديجيتالي هم واسه نگه داشتن وقت شهرهاي مختلف فقط تفاوت اون شهر با خط استاندارد مبدا زمان ( GMT يا UTC ) رو ثبت مي‌كنه و به‌گونه عجيبي اين ساعت فقط تفاوت‌هاي يك ساعته رو نگه مي‌داره و اصلا نيم ساعت نداره!!! قسمت تراژدي داستان هم اينه كه تهران نسبت به مبدا استاندارد زمان سه ساعت و نيم جلوتره و واسه همين هم اصلا اون كارخونه بدبخت نوشته بود Not Available in Iran چون تو ايران اصلا اين ساعت قابل استفاده نيست و اون مغازه‌دار ابله اشتباهي فكر كرده بود اين ساعت تو فهرست تحريم اقتصادي ايران توسط آمريكاست و ژاپن هم اين ساعت رو به ايران نمي‌فرسته و ايشون زرنگي كرده اين مدل رو دودر كرده آورده ايران!!!

آخرش هم سرتون رو درد نيارم كه ساعت رو بردم برگردونم به يارو كه طرف با افتخار و ژست اديسون گفت: "آره! اتفاقا ديشب هم يه آقايي از اين مدل برده بود و نمي‌تونست تنظيم كنه و من راه حلش رو پيدا كردم!" و بعد از 15 دقيقه ور رفتن و خوندن راهنما و با كلي افتخار ور داشت ساعت استاندارد GMT رو نيم ساعت كشيد جلو!!! با احترام از ايشون پرسيدم كه: "كار هوشمندانه‌اي بود ولي عذر مي‌خوام شما با اين كار ساعت 30 تا كشور ديگه رو خراب نكردين؟ ديگه خاصيت نمايش ساعت محلي 30 كشور اين ساعت به چه دردي مي‌خوره؟" و ايشون با نگاهي عاقل اندر سفيه به من گفتن: "راه ديگه‌اي نداره!". من هم كه همون موقع كه داشت ور مي‌رفت با ساعت راه حل ديگه‌اي به فكرم رسيد كه بدون خراب كردن GMT هم تهران رو داشته باشم و هم بقيه كشورها رو ساعت رو پس گرفتم و خودم درستش كردم.

خونه كه رسيدم برام جالب شد كه چرا اين ساعت اين‌جوري ناقص ساخته شده و رفتم Time zone سيستم عامل ويندوز خونه رو يك نگاه انداختم ديدم همه شهرهاي اصلي جهان عدد صحيح هستن غير از تهران، نيوفاندلند، كابل، كلكته، دهلي‌نو، بمبئي، رانگون (ميانمار)، سريلانكا، آدلايد، داروين، 5 تا جزيره كوچيك و صد البته از همه مسخره‌تر كاتماندو با 5 ساعت و 45 دقيقه تفاوت! (اطلاعات مربوط به زون‌هاي زماني رو مي‌تونين اينجا پيدا كنيد) ديدم خدا وكيلي طرف حق داشته اصلا وقت خودش و مهندساش رو واسه نيم ساعت تفاوت اينجاها تلف نكنه!